درددل

به قلم محمد رضا غریبی

تو می بینی یا محمد!

چند هفته ای است که از انتشار فیلم موهن نسبت به پیامبرمان می‌گذرد، از همه جای عالم، دنیای اسلام با جوش وخروش مثال زدنی به حمایت از چهرة محبوب دین خود برخاستند، این بار دیگر بحث تخریب گنبد امامی از امامان شیعه نبود تا اهل سنت خود را بی‌تفاوت بدانند یا ترور عالمی از عالمان اهل سنت نبود تا شیعیان خود را کنار بدانند. اهانت به فردی است که مسلمین تمام هستی خود را از او می‌دانند و جای کم کاری نیست. حقاً ‌و انصافاً حرکت خودجوش و گسترده‌ای آغاز شد و هنوز ادامه دارد، امّا توجه به این نکته نیز مناسب است که در کنار اعتراضها و اعلام محکومیت - که لازم است و زیادش کم- باید چاره‌ای اندیشید تا اگر دیگر بار به خیال دشمنان خطور کرد کاری از این دست انجام دهند از قبل بدانند - غیر از اعتراضات به این سبک- کالای آنها خریدار چندانی ندارد.

نگاه به تاریخ بشریت اثبات کننده این است هر جا حقی بوده است باطلی نیز قد علم کرده تا مانع گسترش حق شود که این خود به خاطر وجود شیطانی است که از خداوند تقاضای گمراه کردن انسان را کرده‌ است و خدا نیز او را اذن داده است: « قال انظرنی الی یوم یبعثون قال انک من المنظرین[1]»

و البته هشدار داد که دنباله روی افراد نتیجه‌ای جز هبوط و شکست ندارد چرا که او دشمن شماست «الم اعهد الیکم یا بنی ادم الا تعبدو الشیطان انه لکم عدو مبین[2]»

و شیطان انسان را به بدی دعوت می‌کند که «الشیطان یعدکم الفقر و یامرکم بالفحشاء[3]»

امروز بلندگوهای شیطان در سراسر عالم پراکنده‌اند و به جد مشغول کار.

اما باید دانست که در برابر عملکرد شیطان باید حساب شده و قوی عمل کرد، آنجا که قرآن می‌فرماید «والشعراء یتبعهم الغاوون... الا الذین امنوا و عملوا الصالحات[4]» چه زیبا فرمود استاد جوادی آملی که در برابر هنر غلط آنان باید هنر صحیح خود را به میدان بیاوریم، شعر آنها را با شعری برتر، فیلم آنها را با فیلمی برتر و... جواب دهیم.[5]

آیا زمان آن نرسیده ‌است که به جای موضع گرفتن‌های انفعالی در برابر این نوع شیطنت‌ها که گاه و بیگاه از ناحیه‌ای سر بر‌می‌آورد به وضعی فعال دست ببازیم و پیامبر خود را که تمام خوبیها در او خلاصه شده است- طوری به جهانیان نشان دهیم که این نوع شیطنت‌ها در نطفه خفه شوند و جز مایه آبروریزی برای کارگردانان آنان چیز دیگری نداشته باشد! آیا نباید جهانیان را برای ظهور فرزند پیامبر آماده کرد؟ همو که آیینه تمام نمای پیامبر است؟ بشریت تشنه است، تشنة حقیقت، تشنه نجات بخشی و این منجی را ما می‌شناسیم و به ما معرفی‌اش کرده‌اند!

قلم‌ها به کار بیفتند، هنرمندان همت کنند و همگان هر آنچه در وسع و توان خود دارند به میدان بیاورند و جهانی فکر کنند تا زمزمه درخواست منجی همگانی شود و همگان بدانند شیرینی زندگی با دستورات رسول و بعد با فرزند رسول به قدری است که اهانت به او فقط مایه تمسخر می‌شود و نه چیز دیگر!

و کلام آخر اینکه:

فرمود: «و قل اعملوا فسیری الله و رسوله والمؤمنون[6]»

پیامبرا ! تو می بینی عملکرد ما را در تمامی اعمالمان،

حال که باید در برابر جسارت به چون تویی قدم برداریم کمکمان کن تا لبخند رضایت را بر لبانت بنشانیم.