درددل

باسمه تعالی

(به قلم محمد رضا غریبی)

کدام بدر؟ کدام خیبر؟ از کجا این چنین دلخوشی ؟!

   هجمه های شدید دشمنان همه را متوجه خود کرده بود، اوضاع سخت اقتصادی و بحران جهانی، تورم داخلی ، اوضاع بازار سکه و ارز کم بود که بحث تحریم نفتی ایران نیز اضافه شد. می شود همان ضرب المثل مشهور: گل بود به چمن آراسته شد!

 در چهره ها نگرانی را می بینی؟ عده ای هم که همیشه برای خالی کردن دل مردم دست به کارند فرصت را مناسب دیدند تا در شیپور مشکلات بدمند، کوچک را بزرگ نشان دهند و کم را زیاد! خیلی ها هم که اوضاع را وخیم نمی دیدند با این نوع جوسازیها مضطرب شدند، نوبت هنر نمایی دیگری بود تا بار دیگر اوضاع آرام شود و همگان به واقع امر پی برند. دوباره لازم بود کسی مردم را آرام کند و به آنها بگوید از کف روی آب هراسی نیست. این نقش بر عهده کیست؟ چه کسی این هنر را دارد؟ به واقع چه باید کرد؟

قرآن می خواندم، آیات 165تا 178 سوره ال عمران، خیلی برایم عجیب بود، گویا صحنه امروز ما را ترسیم می کند چه زیبا فرمود امام صادق علیه السلام که: « ان القرآن حی لم یمت و انّه یجری کما یجری اللیل و النهار و کما یجری الشمس و القمر و یجری علی اخرنا کما یجری علی اولنا» قرآن زنده ای است که نمی میرد و مثل شب و روز و خورشید و ماه که در جریان اند جاری است (بحار الأنوار، ج 35، ص 403)  

   حال و روز مسلمانان را بیان می کند، در مقطعی از تاریخ صدر اسلام، مقطعی بین بدر و خیبر، نشانه هایی می دهد از منافقین و مؤمنین.

نشانه چیست؟

 آنها که پا پس کشیدند و قدم در میدان نگذاشتند- با عذرهای مختلف- منافق اند!

گفتند اگر این کار و آن کار را که ما گفتیم می کردید دچار مشکلات نمی شدید، ما که از اول گفتیم نباید به نبرد با دشمن بروید! ما که گفتیم با اینها در نیفتند، مگر بارها نگفتیم کوتاه بیایید و...!

در طرف مقابل چه کسانی اند؟ بهتر بگویم، چه کسی است؟

نشانی زیبای قرآن را چه کسی دارد؟ چقدر این کتاب شیرین است! حیفم می آید اصل آیه را نیاورم،

آیه 173: «الذین قال الهم الناس ان الناس قد جمعوا لکم فاخشوهم فزادهم ایمانا و قالوا حسبنا الله و نعم الوکیل».

آری، محسنین و متقین کسانی اند که به هنگام جوسازی دشمنان و منافقان و القای ترس و وحشت از هجمه گسترده دشمنان، نه تنها نمی هراسند بلکه ایمانشان زیاد می شود و می گویند «خدا برای ما کافی است و او خوب کارسازی است. »

حق داری تعجب کنی، من نیز متعجبم، خدایا، عده ای می ترسانند و او ایمانش زیاد می شود، عده ای دل مردم را خالی می کنند و او محکم و استوار است، دشمنان در پی ضربه زدنند و دندان تیز کرده اند، و او آرام است!

خوب نگاه کن، آری اینجا همان صحنه بدر و خیبر است حرف هایش گرمی و قوت قلبی است برای دلهای ما، برایمان حفظش کن و ما را پیرو واقعی اش قرارده.

والسلام

محمدرضا غریبی